Obstructief slaapapneu syndroom (OSAS) is een slaapstoornis waarbij tijdens de slaap de adem meerdere malen stopt. Door een gebrek aan zuurstof wat hierdoor ontstaat, wordt de patiënt gedeeltelijk of volledig wakker (arousal). Dit treedt soms meerdere malen per nacht op. Een patiënt met slaapapneu kijkt nauwelijks op van veertig, zestig keer bijna stikken per nacht, waarbij de adem gedurende tien seconden of langer stopt. Dit maakt dat de patiënt niet in een diepe slaap terecht komt. Zelf heeft hij dat op zulke momenten niet in de gaten. Sterker nog, hij wordt er zelden wakker van.
De negatieve effecten ervaart hij meestal overdag. Mogelijke gevolgen van de terugkerende slechte nachtrust: vermoeidheid, hoofdpijn, intellectueel minder functioneren, slaperigheid, slechte concentratie en snellere irritatie. Zelfs depressie of een burn-out kan op de lange termijn een gevolg zijn.
Heb ik slaapapneu? Doe de test
Het begint met vage klachten
Veel mensen lopen rond met vage klachten. Ze zijn snel vermoeid, voelen zich niet lekker en zijn prikkelbaar. Dit is meestal nog geen reden om naar de dokter te gaan. Toch kunnen het voortekenen zijn van apneu. Geleidelijk kunnen de klachten erger worden. Slaperigheid overdag en zelfs in slaap vallen bij het lezen van de krant, tijdens televisie kijken of autorijden.
Maar ook moeilijk onder controle te krijgen hoge bloeddruk, hartkloppingen en hartritmestoornissen zijn vaak het gevolg van slaapapneu.De klachten kunnen ernstig worden
Vermoeidheidsklachten en prikkelbaarheid kunnen de relatie met partners onder druk zetten of het gezin uit balans brengen.
Ook op het werk ondervinden mensen met slaapapneu gevolgen van klachten zoals concentratieverlies, geheugenstoornissen of vermoeidheid. Overspannenheid of burn-out is dan een voor de hand liggende diagnose. Arbeidsongeschiktheid is soms het gevolg, terwijl slaapapneu heel goed de oorzaak kan zijn.
Het lampje gaat branden
In veel gevallen trekt de partner als eerste aan de bel en ook laat deze vaak als eerste het woord ‘apneu’ vallen. Zij horen het herhaaldelijk stoppen met ademhalen tijdens de slaap, gevolgd door een keiharde snurk en soms zelfs spiertrekkingen. Slaapapneu komt het meer voor bij mannen dan bij vrouwen, en bij mensen met overgewicht.
De huisarts
Patiënten stellen de gang naar de huisarts dikwijls uit, omdat de klachten zich geleidelijk ontwikkelen of omdat zij de ademstops zelf niet merken. En snurken wordt vaak niet gezien als reden om naar de dokter te gaan.
Daarnaast herkennen veel huisartsen slaapapneu niet onmiddellijk of denken in de verkeerde richting. Sommige huisartsen hebben nog niet voldoende kennis om de klachten van slaapapneu te herkennen. Zij schrijven antidepressiva of slaapmiddelen voor, of verwijzen mensen door naar allerlei specialisten. Meestal heeft dit geen resultaat. De voorgeschreven medicijnen hebben vaak een tegenovergestelde werking.